Mity na temat psów

Nazywajcie to jak chcecie - baśnią, legendą, opowieścią, czy nawet bajką - ale pod żadnym pozorem nie możecie nazywać tego prawdą i faktem. Mity na temat psów, którymi duże grono z nas kieruje się w życiu oraz przy opiece nad zwierzęciem może nie tylko sprawić, że będziemy nieprawidłowo zajmować się swoim czworonogiem, ale także mu zaszkodzić. Musimy uświadomić sobie fakt, że nie wszystkie rzeczy, które robili nasi przodkowie, bądź też tak zwane "mądrości ludu" sprawdzają się przy opiece nad psem, zwłaszcza takim, który wymaga szczególnej opieki. Niektóre z nich istnieją już od tylu lat i są tak głęboko zakorzenione w naszej podświadomości, że w życiu nie powiedzielibyśmy o nich, że nie są prawdą. Niestety, nie zawsze to, w co wierzymy jest czymś dobrym, dlatego jedynie odpowiednia obserwacja naszego psa, dużo czasu spędzonego razem oraz faktyczna, potwierdzona wiedza ułatwią nam odpowiednią pielęgnację czworonoga. Poniżej przedstawiamy Państwu najczęściej spotykane mity na temat psów, które wymagają natychmiastowego obalenia.

1. Ciepły lub suchy nos u psa

Ten jest prawdopodobnie największym mitem o zdrowiu psów. Gdzieś w przeciągu stuleci, w których ludzie zajmowali się psami doszli oni do wniosku, że zimny, mokry nos jest oznaką zdrowia psa, a ciepły lub suchy nos jest oznaką choroby. Jak wiele mitów, pochodzenie tego nie jest ostatecznie znane, ale prawdopodobnie jest w jakiś sposób zakorzenione w rzeczywistości - nie znamy bowiem chorób, na które cierpiały czworonogi przed 300, 200 laty, dlatego też ciężko jest oceniać metodykę badania psa przez ich pierwotnych właścicieli. Jedno jest jednak pewne - nie jest to wyznacznik dobrego bądź złego samopoczucia w dzisiejszych czasach. Jeśli boisz się, że Twój pupil jest na coś chory, to obserwuj jego zachowanie. Jeśli jest on osowiały, śpiący, ma mniej energii niż zwykle – warto zmierzyć mu temperaturę. Prawidłowa powinna mieścić się w granicach 37,5-38,5°C. Niższa lub wyższa może świadczyć o złym stanie zdrowia naszego czworonoga. Jeśli jednak chcecie obserwować nos czworonoga, to zalecamy robić to jedynie w sytuacji, kiedy fizyczne objawy choroby pojawią się w jego okolicy. Pamiętajcie o tym, że np. nos psa jest często suchy i/lub ciepły, jeśli właśnie się obudził, a to jest całkowicie normalne. Jednak nos, który jest stale suchy i skorupiony, może być oznaką problemu zdrowotnego. Jeśli zauważysz nietypowy wygląd nosa Twojego psa lub inne objawy choroby, skontaktuj się z lekarzem weterynarii.

2. Psy leczą się, liżąc rany

Niektórzy z nas pewnie pamiętają sytuację z dzieciństwa, kiedy pies wylizał nam twarz lub zjadł część tego, co obecnie jedliśmy. "Nie przejmuj się tym! Czy nie wiedziałeś, że pies ma czystsze usta niż twoje?” - słyszało to pewnie dużo osób. Pomysł, że psie usta są czyste, powstał dlatego, że psy liżą rany i czasami z tego powodu szybciej się one goją. W rzeczywistości, jeśli rana goi się szybciej po wylizaniu jej przez psa, to dlatego, że jego szorstki język usuwa martwą tkankę i stymuluje krążenie - to tak jakby chirurg usuwałby ranę. Z drugiej strony, lizanie ran może czasami wyrządzić więcej szkody niż pożytku, wprowadzając bakterie i/lub podrażniając ranę. Warto zwrócić uwagę na fakt, że w ustach psa znajduje się mnóstwo zarazków. Pomyślcie o rzeczach, które Wasze psy zjadą z ziemi i ze śmieci. Dodatkowo, niestety nadal niewielkie grono właścicieli decyduje się na szczotkowanie zębów swojego psa, dlatego też często posiadają one kamień nazębny. Ogólnie rzecz biorąc, usta psa zawierają więcej zarazków niż ktokolwiek by pomyślał. Jeśli jednak zadbasz o to, aby Twój pies był zdrowy, odrobaczony i abyś Ty był na bieżąco informowany o szczepionkach, nie ma się czym martwić. Jeszcze lepiej byłoby gdybyś zdecydował się na zadbanie o zęby swojego psa, wtedy w jamie ustnej występowałoby jeszcze mniej zarazków.

3. Czarne podniebienie oznacza zły charakter zwierzaka

Pamiętacie czasy, kiedy przed 20/30 laty uważało się, że rudy kolor włosów warunkuje fałszywość, a osoba, która go ma, z pewnością Cię oszuka? Osoby rude nie miały łatwo, a to tylko i wyłącznie dlatego, że ktoś kiedyś wymyślił, że to właśnie włosy mają wpływ na nasz charakter i zachowanie. Teraz brzmi to absurdalnie, czyż nie? Moda na ten kolor włosów, która panuje w dużych miastach nie tylko wskazuje, iż było to niezwykle mylne, ale przede wszystkim krzywdzące dla ludzi, którzy przecież na kolor swojego owłosienia nie mają wpływu. Równie absurdalnym jest pomysł, że kolor podniebienia zwierzęcia wpływa na jego temperament i usposobienie. Według mitu, różowy kolor podniebienia miały oznaczać przyjazny, łagodny charakter, a czarny agresję i podłość. Niestety nadal duże grono osób wierzy w ten zabobon, a potwierdzić to mogą weterynarze, którzy czasem muszą uspokajać zmartwionych właścicieli psów o ciemnym podniebieniu. Tak naprawdę, ciemny kolor to kwestia pigmentu, tak samo jak w przypadku sierści. Nie musicie się więc Państwo obawiać o stan psychiki swojego czworonoga, którego charakteruzje ciemniejszy odcień podniebienia. Nie jest to żadną podstawą do wyrokowania na temat charakteru. Rudzi ludzie na pewno to potwierdzą :)

4. Psy widzą otaczający ich świat w odcieniach szarości

Kiedyś wierzono, że psy mogą widzieć tylko w czerni i bieli (i odcieniach szarości). Wiele osób nadal uważa, że tak właśnie jest. Nie ma jawnych dowodów na pochodzenie tego mitu, ale może mieć to związek ze starą nauką. Być może naukowcy doszli do wniosku, że psy widzą w czerni i bieli, zanim w pełni zrozumieli oko psa i sposób w jaki ono działa. Jak się jednak okazuje, psy mogą zobaczyć kolory, ale nie tak dokładnie i intensywnie jak większość ludzi. Dużo osób nie odróżnia dokładnie barw, jednak nadal je widzą, podobnie jest z psami. Uważa się, że zwierzaki te najlepiej odróżniają kolory chłodne - przede wszystkim w niebieski, zielono-żółty, żółty i różne odcienie szarości.

5. Psy jedzą trawę żeby zwymiotować

To prawda, że psy często wymiotują po zjedzeniu dużej ilości trawy. Nie oznacza to, że zjadły tę trawę w celu wywołania wymiotów, ani że jest to jakoś oznaka choroby. Źródłem tego mitu jest najprawdopodobniej błędne założenie właścicieli psów. Ludzie obserwowali jak ich psy wymiotowały po zjedzeniu trawy. Zakładali oni, że psy celowo ją zjadły, kiedy czuły się chore, brano pod uwagę szczególnie choroby żołądkowe. Dlaczego psy tak naprawdę jedzą trawę? Prawdopodobnie dlatego, że im się to po prostu podoba. Niektóre psy lubią się wypasać - tak, wypasać tak jak krowy. Duża ilość trawy w żołądku może powodować drobne podrażnienia i wymioty u psów. Bez względu na powód, dla którego czworonogi decydują się na jej jedzenie, jest to zachowanie stosunkowo nieszkodliwe o ile trawa nie jest leczona chemicznie. Jeśli jednak zjadanie trawy doprowadziło do przewlekłych wymiotów u Twojego psa, prawdopodobnie powinieneś trzymać go z dala od trawy i na wszelki wypadek odwiedzić lekarza weterynarii.

6. Suka powinna mieć w swoim życiu jeden miot szczeniąt

Nie ma powodu, dla którego suczka powinna mieć miot chociaż jeden raz, zanim zostanie poddana kastracji. Ogólnie rzecz biorąc, kastracja jest zalecana, aby pomóc kontrolować i tak już ogromną populację niechcianych psów, co stanowi poważny problem na świecie. Prawdopodobnie nie ma sposobu, aby dowiedzieć tego, jak ten mit naprawdę powstał. Wierzcie lub nie, niektórzy ludzie uważają, że pies poczułby jakąś pustkę, jeśli nie mógłby mieć co najmniej jednego miotu szczeniąt. To nieprawda i jest to doskonały przykład antropomorfizmu. Inni ludzie wierzą, że posiadanie miotu przynosi długofalowe korzyści zdrowotne. Dla niektórych może być to zaskoczeniem, że psy nie myślą jak ludzie. Nie będą czuły się "puste", ze względu na to, że nigdy nie miały szczeniąt. W rzeczywistości, niektóre psy nie są nawet dobrymi matkami. Hodowla psa i pomoc w wychowaniu szczeniąt może okazać się dla Ciebie dużym wyzwaniem. Czy warto? W rzeczywistości przyczynia się to do urodzenia się zbyt dużej już ilości niechcianych zwierząt. Ponadto, nie ma dowodów na to, że pozwolenie psom na wytworzenie miotu przed sterylizacją ma jakiekolwiek korzyści zdrowotne.

7. Psy z natury nienawidzą kotów

Wbrew wierzeniom ludzi oraz powiedzeniu “żyć jak pies z kotem” zwierzaki te nie są automatycznie “zaprogramowane” w swojej nienawiści do drugiego czworonoga. Jest to chyba jeden z najczęściej spotykanych mitów, które dotyczą zarówno psów, jak i kotów, a wywodzi się on prawdopodobnie z obserwacji ludzi. Poszczególne gatunki zwierząt cenią sobie przede wszystkim towarzystwo przedstawicieli zwierzaków ze swojej rodziny, ponieważ doskonale rozumieją one swoje zachowanie i język gestów. Pies doskonale rozumie o co chodzi drugiemu psu, jednak może mieć problem ze zrozumieniem intencji kota. Fakt, iż zwierzaki te poruszają się w zupełnie inny sposób oraz inaczej pokazują swoje potrzeby może budzić frustrację u przedstawiciela innego gatunku. Zupełnie inaczej jest, kiedy pies wychowuje się z kotem od małego, bowiem jest on do niego przyzwyczajony i rozumie jego zachowanie, zdarzają się także przypadki przyjaźni pomiędzy tymi dwoma czworonogami. Niektóre psy jednak mają tak silnie rozwinięty instynkt łowczy i gotowe są gonić za wszystkim, co ucieka, w tym – za kotami. Takich zachowań można psa oduczyć dzięki odpowiedniemu szkoleniu i odrobiony cierpliwości.

8. Psy rasowe chorują częściej niż kundelki

Wszystkie psy chorują. Zakładanie, że psy rasowe są bardziej chorowite, to jak mówienie, że osoby zamożne są bardziej podatne na zachorowanie na anginę - to absurdalne. Niezależnie od tego, czy jesteśmy w posiadaniu psa rasowego, czy też kundelka powinniśmy tak samo dbać o jego komfort i stan fizyczny. Podejrzewamy, iż mit ten może być oparty na tym, że niektóre psy są bardziej narażone na określone choroby niż inne - istnieją choroby, które są charakterystyczne dla niektórych ras. Oznacza to, że owczarek niemiecki będzie bardziej narażony na dysplazję stawów niż np. mops, który to ma większość skłonność do alergii pokarmowej niż dajmy na to york. Tak naprawdę to wszystko jest kwestią genetyki. Bez względu na to czy mamy psa rasowego, czy kundelka, powinniśmy odpowiednio troszczyć się o jego samopoczucie, a gdy zauważymy niepokojące objawy zabrać go do weterynarza.

9. Merdanie ogonem oznacza radość

To powszechne nieporozumienie może prowadzić do niefortunnego ugryzienia psa. Tak, psy mają tendencję do machania ogonami, gdy są szczęśliwe i podekscytowane. Są one jednak znane także z tego, że machają ogonami z innych powodów. Wizja szczęśliwego, jasnowłosego psa skaczącego z radości z machającym ogonem na nasz widok to sposób, w jaki wszyscy kochamy widzieć nasze psy. Merdanie ogonem kojarzy się z psami szczęśliwymi od tak dawna, że trudno powiedzieć, jak ten mit się zaczął. Możemy jednak powiedzieć, że jest on zakorzeniony w prawdzie.

Psi język ciała może być dość skomplikowany. Merdanie ogonem jest tylko jednym z wielu sposobów, w jaki psy komunikują się ze sobą. Podczas gdy prawdą jest, że machanie ogonem jest często oznaką szczęścia, czasem może być oznaką strachu, niepokoju lub innym potencjalnym objawem agresji. Zamiast patrzeć tylko na ogon, najlepiej jest zwrócić uwagę na ogólny język ciała psa, aby określić jego nastrój.

Tak oto prezentuje się lista najbardziej popularnych mitów dotyczących psów. Mamy nadzieję, że nasz artykuł dostarczył Wam faktycznych informacji, które ułatwią Wam pielęgnację swojego czworonoga. Pamiętajmy o tym, by kierować się przede wszystkim zdrowym rozsądkiem, a w sytuacjach kryzysowych zachować zimną krew - panika i kierowanie się przesądami nie przyniosą bowiem pożądanych wyników.

Login
Hasło